|
Prace SKN Gleboznawstwa i Ochrony Środowiska
1997 / 1998
Rekultywacja i zagospodarowanie kamieniołomów marmuru w Kletnie
Autorzy: | Opiekun naukowy tematu: |
Tomasz Szlachta
Krzysztof Żyto |
dr inż. Anna Karczewska |
Streszczenie:
W efekcie górniczej eksploatacji wapieni krystalicznych, w tym szlachetniejszych marmurów, powstają rozległe
kamieniołomy o wysokich na kilkanaście lub kilkadziesiąt metrów ścianach. Towarzyszą im zazwyczaj zwałowiska zewnętrzne
oraz wewnętrzne składające się z nadkładu oraz odpadów po kruszeniu wapieni. W obrębie kamieniołomów wapieni nie występują
składniki toksyczne, które utrudniałyby ewentualną rekultywację, a odczyn gruntów i skał jest zasadowy do obojętnego.
W rejonie Kletna istnieje kilka wyrobisk, z których niektóre zostały zamknięte po odkryciu Jaskini Niedźwiedziej i
utworzeniu wokół niej strefy ochronnej a także Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego. Dwa z zamkniętych kamieniołomów znajdują
się bezpośrednio przy głównym szlaku turystycznym do jaskini i na Śnieżnik.
Odpowiednio do charakteru wyrobisk, rodzaju skał i właściwości gruntów, można brać pod uwagę dwa zasadnicze kierunki ich
zagospodarowania po zaprzestaniu produkcji, a mianowicie leśny lub rekreacyjny. Za drugim wariantem przemawia lokalizacja
przy szlaku turystycznym na obrzeżach Parku Krajobrazowego oraz walory widokowe. Każdy z wariantów powinien być jednak
poprzedzony standardowymi zabiegami rekultywacyjnymi: ukształtowaniem dna wyrobiska i zabezpieczeniem skarp, niwelacją
gruntów nieskalistych, szczególnie nadkładu, oraz rekultywację biologiczną. Rekultywacja chemiczna może okazać się zbędna,
w zależności od obranego kierunku zagospodarowania.
| |
