STUDENCKIE KOŁO NAUKOWE GLEBOZNAWSTWA I OCHRONY ŚRODOWISKA
Narodziny Ludzie Prace Obozy Rajdy Akcje

Prace SKN Gleboznawstwa i Ochrony Środowiska
1999 / 2000

Metale ciężkie w glebach aluwialnych doliny Wetlinki w Bieszczadach

Heavy metals in alluvial soils of the Wetlinka Valley in the Bieszczady Mountains

Autorzy:

Opiekun naukowy tematu:

Katarzyna Avenarius
Barbara Kurnikowska
Iwona Ferenc

dr inż. Anna Karczewska

Streszczenie:

Przedmiotem opracowania jest ocena zawartości metali ciężkich w glebach aluwialnych (madach) doliny rzeki Wetlinki. Rzeka ta bierze początek pod szczytem Wielkiej Rawki (1307 m n.p.m.) i płynie doliną wypreparowaną w miękkich łupkach i piaskowcach oddzielających Pasmo Graniczne Bieszczadów utworzone z cisniańskich piaskowców górnokredowych od Pasma Połonin zbudowanego z oligoceńskich piaskowców otryckich. Próbki gleb pobrano w 12 punktach zlokalizowanych wzdłuż biegu rzeki. Oznaczono w nich zawartości wybranych metali ciężkich: Pb, Cu, Zn, Cd, Mn i Ni, a także podstawowe właściwości, w tym: skład granulometryczny, odczyn oraz zawartość węgla organicznego.

Analizowano wpływ wymienionych czynników na całkowitą zawartość metali w badanych próbkach. Podjęto też próbę określenia roli skały macierzystej oraz potencjalnych antropogenicznych źródeł zanieczyszczenia metalami ciężkimi.

Skałę macierzystą stanowił tu materiał aluwialny pochodzący z procesów wietrzenia i erozji skał fliszu karpackiego. W porównaniu z typowymi kwaśnymi skałami magmowymi i metamorficznymi większości pasm górskich Sudetów flisz karpacki charakteryzuje się podwyższonymi zawartościami metali ciężkich, w tym Cd.

Oznaczone zawartości metali w badanych glebach aluwialnych są nieco wyższe od podawanych w literaturze zawartości tych metali w osadach fliszu, co ilustruje znaczenie innych niż skała macierzysta czynników (w tym akumulacji biologicznej oraz zanieczyszczenia antropogenicznego), decydujących o zawartości metali ciężkich w glebach.

<< Poprzednia Praca Kolejna Praca >>


© STUDENCKIE KOŁO NAUKOWE GLEBOZNAWSTWA I OCHRONY ŚRODOWISKA 1996-2003
© Sylwia Ochyra i Paweł Brzozowski '2004
Najlepiej przeglądać w IE 5 [1024x768]