Akcje SKN Gleboznawstwa i Ochrony Środowiska
Wyjazdy terenowe
Góry Bystrzyckie i Orlickie 1998
26 i 27 kwietnia 1998 roku ośmioosobowa grupa członków naszego koła zdobywała Góry Bystrzyckie i Orlickie.
Wedrówkę zaczęliśmy w Dusznikach Zdroju. Pierwszy postój zaplanowaliśmy w Schronisku Pod Muflonem, potem
szliśmy doliną Bystrzycy Dusznickiej, gdzie podziwialiśmy kontakt margli i gnejsów, charakterystyczny dla
Gór Bystrzyckich. Następnie długim odcinkiem wierzchowiny doszliśmy do Topieliska, gdzie zatrzymaliśmy się na
terenie ścisłego rezerwatu "Torfowisko Pod Zieleńcem". Ostatnim etapem sobotniej trasy były wychodnie łupków na
wzgórzu Esplanada w Zieleńcu. Niedzielę rozpoczęliśmy od wędrówki z Lasówki do Spalonej, leżącej w
strefie kontaktu piaskowców, margli i gnejsów. Następnie zeszliśmy ostrą wschodnią krawędzią Gór Bystrzyckich do
Bystrzycy Kłodzkiej.
Góry Bystrzyckie i Orlickie tworzą dwa równoległe południkowo wyciągnięte pasma górskie zamykające od południowego
zachodu Kotlinę Kłodzką. W południowej Części Gór Bystrzyckich znajduje się najwyżej wzniesiony masyw Jagodnej
(977 m npm). Nieco wyższe od Gór Bystrzyckich są Góry Orlickie. Granicę rozdzielającą obydwa pasma górskie jest górny
odcinek Dzikiej Orlicy.
Góry Bystrzyckie i Orlickie są częścią starokrystalicznego prekambryjskiego górotworu zbudowanego ze skał
metamorficznych i miejscami przykrytego mezozoicznymi skałami osadowymi. Duży zasięg przestrzenny mają piaskowce i margle
górnokredowe w Górach Bystrzyckich, a łupki łyszczykowe budują prawie całą polską część Gór Orlickich. Gnejsy tworzą tu
tylko kilka wielkich płyt przeławicowanych łupkami łyszczykowymi. Budują przede wszystkim płn.-zach. skłon i południową
część G. Bystrzyckich (rejon Lasówki, Spalonej i Jagodnej). Spotyka się nadto ławice piaskowców o skośnym warstwowaniu.
Ważnym bogactwem Gór Bystrzyckich są wody mineralne. Są to szczawy charakteryzujące się niewielką mineralizacją i
znaczną zawartością wolnego CO2. często tryskają jako wody artezyjskie.
W północnej części Gór Bystrzyckich występują torfowiska. Największy zespół torfowiska wysokiego stanowi Topielisko,
którego część obejmuje ścisły rezerwat florystyczny "Torfowisko Pod Zieleńcem", w którym chronione jest torfowisko wysokie
na wierzchowinie górskiej. W rezerwacie znajduje się zespół mszarów z jeziorkami szczelinowymi.
Góry Bystrzyckie i Orlickie stanowią jeden ze słabiej zaludnionych obszarów Sudetów. Region ten odznacza się
niekorzystnymi warunkami glebowo - klimatycznymi dla rozwoju rolnictwa. Lecznicze właściwości wód mineralnych w Dusznikach
przyczyniły się do stopniowego rozwoju turystyki na tym terenie.
* Zdjęcia oznaczone lupą można powiększyć
|